Czy częściowe usunięcie prostaty poprawia funkcję seksualną?
Coraz więcej osób zastanawia się, czy częściowe usunięcie prostaty pomoże nie tylko w oddawaniu moczu, ale też w kontrolowaniu wycieków. Obawa przed nietrzymaniem potrafi spowolnić decyzję o zabiegu. Warto poznać fakty i realne scenariusze po operacji.
W tym tekście wyjaśniam, jak działa przezcewkowe, częściowe usunięcie prostaty, co dzieje się z pęcherzem po TURP, kiedy wraca kontrola i jakie kroki wspierają szybki powrót do formy.
Czy częściowe usunięcie prostaty zmniejsza ryzyko nietrzymania moczu?
Tak, w większości przypadków częściowe usunięcie prostaty zmniejsza ryzyko nietrzymania moczu w dłuższej perspektywie. Krótkotrwałe wycieki mogą jednak pojawić się po zabiegu.
TURP usuwa przeszkodę w cewce i odciąża pęcherz. Dzięki temu ustępują parcia naglące, częstomocz i zaleganie moczu. Zabieg zachowuje zewnętrzny zwieracz cewki, więc ryzyko trwałego nietrzymania jest niewielkie. Przejściowe wycieki częściej wynikają z podrażnienia tkanek po operacji niż z uszkodzenia zwieracza. W porównaniu z radykalnym usunięciem prostaty zabiegi częściowe są mniej obciążające dla mechanizmów trzymania moczu.
Jakie są przyczyny przejściowego nietrzymania po TURP?
Po TURP przejściowe nietrzymanie zwykle ma kilka odwracalnych przyczyn:
obrzęk i podrażnienie szyi pęcherza oraz cewki po resekcji
nadreaktywność mięśnia pęcherza po latach pracy „pod ciśnieniem”
osłabienie i zmęczenie mięśni dna miednicy
cewnik pooperacyjny, który drażni pęcherz i wywołuje parcia
zakażenie układu moczowego lub stan zapalny
leki zwiększające diurezę lub rozluźniające mięśnie
rzadko, podrażnienie struktur odpowiedzialnych za zamykanie cewki
Najczęściej dominuje naglące parcie i niewielkie wycieki. Taki stan zwykle mija w ciągu kilku tygodni.
Kiedy po zabiegu można oczekiwać poprawy kontroli pęcherza?
Pierwsze dni po usunięciu cewnika mogą być niestabilne. Z czasem kontrola wraca:
pierwsze dni: częstsze mikcje, pieczenie, możliwe małe wycieki
do około czterech do sześciu tygodni: gojenie tkanek i wyraźna poprawa strumienia moczu
do około trzech miesięcy: stabilizacja pracy pęcherza i zmniejszenie parć
do około sześciu do dwunastu miesięcy: dalsza adaptacja u osób z długo trwającą przeszkodą
Szybciej poprawiają się objawy przeszkodowe. Objawy nadreaktywności pęcherza zwykle ustępują wolniej.
Jakie czynniki zwiększają ryzyko trwałego nietrzymania moczu?
Ryzyko trwałego nietrzymania po częściowym usunięciu prostaty rośnie, gdy współistnieją:
długotrwałe zaleganie moczu i rozciągnięcie pęcherza
nadreaktywność pęcherza potwierdzona w badaniu urodynamicznym
wcześniejsze operacje w miednicy lub radioterapia
choroby neurologiczne
cukrzyca, otyłość, przewlekły kaszel
wiek podeszły i słaba kondycja mięśni dna miednicy
zakażenia lub zwężenie cewki po zabiegu
Nawet w tych sytuacjach celowana rehabilitacja i leczenie przyczynowe często znacznie zmniejszają wycieki.
Czy rodzaj zabiegu przezcewkowego wpływa na powikłania moczowe?
Tak, technika ma znaczenie, choć decyzję dobiera się do wielkości prostaty i stanu pacjenta.
TURP: sprawdzona metoda. Przejściowe parcia i drobne wycieki są dość częste na początku, trwałe nietrzymanie rzadkie.
Enukleacja laserowa: skutecznie usuwa rozległą tkankę. Czasem daje przejściowe wysiłkowe wycieki u części pacjentów, zwykle ustępują po rehabilitacji.
Nacięcie szyi pęcherza i cewki (TUIP): mniejsza ingerencja, zwykle mały odsetek powikłań moczowych w odpowiednich wskazaniach.
Termoablacje i techniki ablacyjne: mniejsza ingerencja w tkanki, częściej zachowany ejakulat. U niektórych poprawa narasta wolniej.
Na ryzyko wpływają także doświadczenie zespołu, dokładność hemostazy i profil pacjenta.
Jak rehabilitacja dna miednicy pomaga po częściowym usunięciu prostaty?
Rehabilitacja przyspiesza odzyskiwanie kontroli i zmniejsza wycieki.
nauka prawidłowego napinania mięśni dna miednicy bez napinania brzucha i pośladków
indywidualny plan ćwiczeń, zwykle kilka krótkich serii dziennie
trening oddechu i postawy oraz nauka relaksu mięśni po skurczu
biofeedback lub elektrostymulacja, jeśli zaleci fizjoterapeuta urologiczny
trening pęcherza: stopniowe wydłużanie przerw między mikcjami
modyfikacja nawyków: odpowiednie nawodnienie, ograniczenie kofeiny i alkoholu, kontrola zaparć
Najlepsze efekty daje rozpoczęcie ćwiczeń wcześnie, zwykle po usunięciu cewnika i ocenie gojenia.
Jakie badania i kontrole są potrzebne po operacji prostaty?
Plan kontroli zależy od przebiegu po zabiegu, ale zwykle obejmuje:
wizytę kontrolną z omówieniem wyniku histopatologii
ocenę gojenia i usunięcie cewnika zgodnie z planem leczenia
badanie ogólne moczu i posiew w razie dolegliwości
USG z oceną zalegania po mikcji oraz uroflowmetrię po kilku tygodniach
oznaczenie PSA jako nowej wartości wyjściowej po częściowym usunięciu prostaty
w razie utrzymujących się wycieków lub parć: badanie urodynamiczne
w razie słabego strumienia lub bólu cewki: rozważenie cystoskopii
Regularne kontrole pomagają wcześnie wychwycić zwężenie cewki lub zakażenie.
Kiedy należy szukać pomocy w przypadku nasilonego nietrzymania?
Kontakt z lekarzem jest wskazany, gdy pojawiają się:
nagłe, duże wycieki lub brak poprawy po kilku tygodniach
nasilające się parcia z trudnym do opanowania popuszczaniem
gorączka, pieczenie, nasilony ból lub nieprzyjemny zapach moczu
krew ze skrzepami lub zatrzymanie moczu
przemoczenie wielu wkładek w ciągu dnia mimo ćwiczeń
brak istotnej poprawy po około trzech miesiącach od zabiegu
Wczesna ocena pozwala dobrać leki, fizjoterapię lub drobne zabiegi wspomagające.
Częściowe usunięcie prostaty zwykle poprawia kontrolę nad pęcherzem i komfort życia. Świadomość, jak wygląda powrót do formy, oraz włączenie rehabilitacji daje większy spokój i szybsze efekty. W razie wątpliwości warto skonsultować plan ćwiczeń i kontroli z urologiem i fizjoterapeutą.
Umów konsultację, aby omówić wskazania do zabiegu i indywidualny plan powrotu do pełnej kontroli pęcherza.
Dowiedz się, jak częściowe usunięcie prostaty zwykle zmniejsza ryzyko nietrzymania i przywraca lepszą kontrolę pęcherza już w ciągu 4–12 tygodni przy odpowiedniej rehabilitacji: https://urobotic.pl/czym-jest-turp/.
